-
176.
+5Kafamı kaldırıp havaya baktım. Gökyüzü kıpkırmızı ve sanki patlarcasına alev püskürtüyordu.O anda korkudan gözlerim doldu hafif ağlamklı bir sesle "Neredeyim ben ? insanlar nerede ?" diye bağırdım. Evimiin bir dağın yamacında olmasından dolayı sesim yankı yapmıştı ͵ sessizliğe bürünmüş şehir ͵ sesimle yankılanıyordu.
Birdenbire telefonuma mesaj geldi. Gözlerime inanamıyordum mesaj gönderen telefon numarası benim telefon numaramdı. Nasıl oluyordu bu ? Kendi kendime nasıl mesaj gönderiyordum. Mesaja tıkladım ve gördüklerim beni ͵ korkunun merhametsizliğine itekledi adeta...
başlık yok! burası bom boş!