gençler yeni rapçilerden tanıdığım yok, sagopa ile büyüdük biz. üstadın bir diss'inde de dediği gibi; "vurgu tonunu koruyan adam bu işin piri (ben), sizin şarkılarınız harbi çocuk şiiri.". gerçekten şu an burda diğer rapçilere ait sözleri okuduğum zaman bile bunu görebiliyorum. ben de hoşuma giden bi kaç söz bırakıyım buraya eski sago'dan;

-parçalanmiş bir satırbaşı ve nokta konmuş dizelerin son elvedası bugüne bir ithaf.

-başı dönük divânenin âvâre gezer hisleri.

-son celsede boşadım aşkımı, elimin tersiyle düz ettim tüm kırışıklıkları. tadilatta kalbimin boş beyaz sarayları. yaşlı taş çocuk kırdı sevdiği tüm oyuncakları.

belki fazla uzun gelebilir size ama beati ile birlikte beni hala paramparça eden bölümlerden biridir bu, ve 24...
-aynalarda buğulu yüzümü göremez oldum ve iyimserlik mateminde sarı gül tuttum. hayallerim yok oldu koyduğum yerde yoktu hiçbiri. tek yabancı bendim evde ve bir
yalancı mumdu. doğan güneş, solan günümdü, talan sonuydu, kalan resimdi bir
vegibalık gülen çocuktum, yüzüme bakarak ağladım, yüzleşirken kendimle hıçkırıklarımla savaşır oldum...

offff ağlıcam amk