O gün olaysız geçti akşmam yine dualarımızı okuyup yattik. Sabah hoca beni yanına çağırıp yapacağımız şeyi anlattı
-Bugün aynı ritueli yapıp ona fatımanın bedenini vereceğiz kullandığı beden ölü zaten bunu kullanamaz dedi.
Nasıl dedim kemküm etti geçiştirdi. Bunu Fatımaya nasıl yapabilirdik. Yatsı ezanından sonra aynı ritueli gerçekleştirdik. Hoca yine aynı şekilde hazırladı ritueli fakat bu sefer elimi keseceği bıçaga kırmızı sıvıdan dökmedi dikkatimi çekmişti bu ama ses etmedim. Rituele başladık aynı olaylar tekrarlandı. Gelmişti yine.Onu Fatımanın bedenine çağırdık bunun nasıl olacağı hakkında hiçbir fikrim yoktu. Etraftaki mumların alevlerinin hepsi sanki rüzgar var gibi fatımaya doğru yönelmişti. Sonra birden alevler durdular sakinleştiler. Hoca bıçağı Fatımaya sapladı. Fatımanın ölüşünü izledim. Gözlerimin önünde yere yığıldı. Hoca bu yüzden bıçağa o sıvıdan dökmemişti. Mumlar kendiliğinden söndü.
-Kurtulduk evladim Allaha şükürler olsun kurtulduk.Ben hala olayın şokunu atlatamamıştım. Kendimizi kurtarmak için bizi 7/24 koruyup kollayan bir varlığı feda etmiştik.Bu insanlar ne nankör varlıklardı böyle.Bir an Ahmet hocadan tiksindim ama onunda başka yapacak birseyi yoktu. Seher teyze geldi ve bana sarıldı geçti oğlum diyerek.Ben hala Fatımaya üzülüyordum ama kurtulmuştum. Sonunda tekrardan normal bir hayata kavuşabilecektim.

Normal bir hayat ama vicdan acısı dolu...