ah panpalar ahhhh. beni en iyi siz anlarsınız. yıllarca birisini sevdim. hep onu düşledim. askerde bile çıkmadı aklımdan. ilk aşkım salim... onsuz yapamıyorum onsuz nefes alamıyorum. sürekli onu düşünüp ağlıyorum. derken birisi girdi hayatıma ismi cafer... çok yakışıklı kültürlü bir erkeğin tam isteyebileceği bir erkek. ve en önemlisi beni çok seviyo. caferle buraya benzeyen başka bir platformda tanıştık. ama olmuyodu. salimi unutamıyodum. caferi kendimden kovmaya çalıştıkça o bana daha çok yaklaştı. ona bir kere söz vermiştim. telefon numaramı verdim iki gün sonra ise değiştirdim. cafer bunu bile takmadı. ne yapsam gitmiyodu. geçmişimi unutmalıydım ama zorlanıyordum. geçmişimi unutmak için:
-arabesk dinliyordum
-ağlıyordum
-cafere yazdığım yazıları siliyordum
-onu takipten falan çıkıyodum
-sürekli soğuk konuşuyordum
-caferi sürekli kötülüyordum onun hakkında kötü düşünmek istiyodum ama yanılıyordum
-çok zekice oyunlar yapıp caferi tuzağa çekmeye çalışıyordum
-cafere sürekli heves diyordum
-sürekli ona soğuk davranıyorum

bu tip olgunluk irade ve zeka dolu hareketlerime rağmen hala salimi unutamadım. neden ki oysa salimi unutmak için caferi soğutup kovmak ona kötü davranıp hor görmek kesinlikle son derece muhteşem akıl dolu bir hareketti.

uzun lafın kısası panpalar. salimi unutup caferi sevbmek istiyorum ama cafer hep üstümde baskı yapıyor. cafer çok yanlış zamanda geldin hayatıma :(

nolur yol gösterin. yukarda saydığım olgun hareketlere yenisini eklemeli miyim?