/i/Korkunclu

Korkularımız yaşamımızı yönlendirir.
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 26.
    +3
    Ordan uzaklaştiğimızda arka koltukta yanımda oturan Emirhanın ağladığını gördüm. Hemen sordum "Emirhan ne oldu?" diye."Abi vuruldum." dedi. Aslında ufak bi sıyrıktı. Onun bu yüzden anlayacağını pek sanmıyordum ama üstelemedim. Hemen yarasını temizleyip kolunu sardım.Ve bir daha sordum neden ağladın diye.Bu sefer kendini topladı ve iki gündür gördüğü kabusları ve en önemlisi harabe evde gördüğü şeyleri anlattı.

    Bu kısmı onun ağzından anlatmak daha doğru olacaktır.

    "O eve girmeyi hiç istemedim bilader. Alperenle birlikte alt katta giderken ben bir odaya o da başka bi odaya bakıyodu. Alperen bağırdıktan sonra hemen hareketlendim.Ama bi ses duydum hemde çok yüksek bi ses bana "Dur!" dedi arkamı dönüp baktım hiçbirşey yoktu tekrar hareketlendim tam odadan çıkıyordum ki bu sefer aynı korkunç ses bana "Çıkarsan ölürsün!"dedi.Ben çok korktum ve arkama bakmadan koşarak o evden çıktım Alperen arkamdan bana bağırmış nereye diye fakat ev sallanmaya başlayınca o da evden hemen ayrılmış. işte sizde o yüzden bizi hemen bulamadınız.O gece yatağıma yatar yatmaz içimi çok kötü bi rahatsızlık kapladı. Kötü bişeyler yaşayacakmış gibi fakat aldırış etmeyip uyudum fakat çok korkunç kabuslar gördüm.Şöyleydi"Evde uyurken 3 tane simsiyah ve çok büyük varlık beni uyandırıyor ve boğmaya başlıyordu. Ortalarındaki bana "Yanlış yoldasın, bizden uzak dur!"dedi.Bu ses evde duyduğum sesin aynıydı. Bugün de kolumdan vurulunca sinirlerim bozuldu abi korkuyorum dedi."

    Dehşete kapıldım nasıl olurda aynı gece aynı kabusu görebilirdik. Yoksa Alperen ve Orçun da bu kabusları görmüş müydü? Bu soruların cevaplarını düşünmeye başlarken bir yandan kazandığımız serveti düşünüyordum. işler karışmaya başlamıştı bile...
    ···
   tümünü göster