Ev konak tipiydi. Orçun benle Emirhan da alperenle ayrıldı ev çok genişti. Odaları gezerken birden Alperen bağırdı."Allah rızası için buraya gelin!"Orçun paniğe kapıldı. Koşar adım gidebiliyoduk.Çünkü ev de yürümek bile çok tehlikeliydi. Alperenden ses gelmedi bi daha bulundukları yere geldik kimse yoktu. Korkmaya başladık. Ardından ev sallanmaya başladı. Orçun bağırmaya başladı."imdaaat yardım edin!" diye. Daha sonra zar zor kendimizi dısari attık. Orçun çok sinirliydi."Dedim size şu dıbına koduğumun evine girmeyelim"dedi.Ben çok telaşlıydım çünkü Emirhan la Alperen ortalıkta yoktu. Bağırmaya başladık Emirhan Alperen diye fakat cevap yoktu bizde. ordan ayrılmaya karar verdik çünkü kimse cevap vermiyordu.Tam ayrılacakken Emirhanla Alperen arkamızdan bize seslendi hem korktuk hem de çok şaşırdık Alperen hemen elindeki küçük kutuyu gösterdi kutu çok eskiydi bunu kilidinin çürümüş olmasından anladım hemen burdan ayrılalım dedim kutuyu henüz açmamıştık henüz aklımızda pek bi fikir yoktu çünkü çok korkuyorduk. Benim evim onlardan yakındı bizim eve geldik ve kapının ağzında kutuyu açmamız gerektiğini herkesin bunun içindekini görmesini istediğimi söyledim ve kutuyu açtık kutunun içinde deri bir kağıt parçası vardı. Kağıdı açtığımda şok olduk çünkü kağıt tam anldıbıyla define haritasına benziyordu.Şaşkınlığımızı bir kenara bıraktık. Ortak kararla kutu o gece bende kalacak yarında kağıdı inceleyecektik.