bu gece sana uyku yok..
mineyle ne yapmış olursan ol,
senin asıl savaşın kendinle... kalk ve kendile yüzleş..ya tamamen ayrıl! ya da bütünleş!
tolgayla konuştuk biraz,
ufak ufak bahsettim bazı durumlardan ve içimde yaşadığım buhrandan..tabi çocuğa %20 sini bile
anlatmıyorum, yoksa "deli lan bu alın bunu" deyip kaçar benden..bir daha da konuşmaz *
kendince tavsiyeler verdi... felsefik laflar etti..ama onun söylediklerini ben unutmuştum be beyler
zaten... kar fırtınasının ortasında, tamamen buz tutmuş kalbime, bir kibrit çakmaktan fazlası
değildi onun yaptığı... bir okan değildi yani...
zaten kimse bir okan değildi..
ben ne kadar kendimi telkin edersem edeyim, adam gittiğinde beri bildiğin ekgib dolanıyordum..
hani böyle bir şey içiyorsunuzdur... bardağınız ağzına kadar doludur... içersiniz..içersiniz... gün
boyu... gece boyu... o kadar dalar ve alışkanlık haline getirirsiniz ki yudumları, bir an gelip de
biteceğini hiç düşünmezsiniz..
ve siz tam kurumuş bir boğazla, bir kez daha bardağınıza uzandığınızda, onu kafanıza dikmenize
rağmen bir damla dahi gelmez ağzınıza..
o an bir sersemlersiniz..bir züt olursunuz hani... "anaa ne ara bitti lan buuu?" dersiniz..kös kös
geri koyarsınız masaya..
işte benim mutluluklarım da,
dostluklarım da,
hep bu tam alışmışken züt olup kalma halinde bitmişti...
tam ayşene alışmışken..
tam okana alışmışken...
tam mineye alışmışken...
mine...
senin bardağının sonsuz ve sınırsız olmasını umuyorum sevgilim..inan bana, bütün bu deforme
benliğime rağmen, yalnız seni, ve seninle mutlu olabilmeyi istiyorum..
lütfen..sadece bu seferlik...
http://fizy.com/tr#s/1aj64o
ertesi gün okula gittim,
dün gece önce mine, sonra kendimle savaşmaktan yorulmuş beynim çakırkeyif alkolikler gibi,
rahaaat..cool ve umursamaz takılıyordu...
"mutluyum ben yeaaa... "
"şu an öyleyim yani.."
"sokmuşum ötesine... şu an mutlu muyum? mutluyum dıbına koyim... ee..o zaman?..allahtan
belamı mı arıyorum?"