artık tamamdı.. güveniyordu bana.. bunu da böyle atlatmıştım ya..gözünde bir gömlek daha
yükselmiştim..
gece boyunca, kendi pişmanlığımın da verdiği huzursuzlukla, tıpkı katillerin olay yerine dönmesi
gibi, ben de arada bir o konuya döndüm.. çaktırmadan..hafif darbelerle, ördüğüm ve minenin
gözüne sağlam ama benim gözüme hala yetersiz görünen duvara çimento vurmaya, tuğla
koymaya devam ettim.. attığım her mala darbesi, aslında kendime vurduğum bir bıçak darbesiydi
de, bakmayın.. umursamıyormuş gibi davranıyordum..
yurduna zütürdüm.. gene güzel ayrıldık.. uzun süre sonra sevgiyle öpüşmüştük... ilk zamanki
ekseninden kayıp bambaşka yörüngelere giren aşkımız, bu duygusal harple yeniden eski
gediğine oturmuş gibiydi. sevgi, tekrar ve tekrar mutlak kazanan olmuş, menfaatleri, cinsel
gereksinimleri, duygusuz davranışları yine ve yeniden mağlup etmişti.
biz kazanmıştık beyler.. benim onca yan çizmelerime, kaytarmalarına rağmen..biz kazanmıştık
işte.. aşk kazanmıştı, aşkımız kazanmıştı..
yurda gittim..
gene yorgunluk var..ama bu defa sadece beyinsel.. pgibolojik bir harpten az önce çıkmışım ve
kendime karşı olan cephelerimi daha kapatmamışım..
kalk tsigalko.. sana uyumak yok... bu gece gene baş başayız.. birileri yine hesap verecek... bir
diğeri yine bağıra çağıra suçlayacak öbürünü... sıkıştıracak.. üzerine gidecek..