Genelde pek fazla dışarda yeme alışkanlığım yoktu tabi bu durum o zamanlar içinde geçerliydi. Her öğle saatinde herkezle beraber yemekhaneye gider fakat gram bişey yemeden geri çıkardım.

Dolu tabağımı dökmemden farketmiş olacaklar ki ceza olarak mutfaktaki küçük ayak işlerini bana yaptirirlardi.
Bu durumdan pek hoşnut olmasam da ben yemek yememeye onlar da ceza vermeye devam ettiler.

Bir öğlen yemeği, yemekhaneden yemek almadan geri sinifa çıktım. Öğlen boyunca sürekli tek başıma oturmuştum fakat bu beni hiç üzmüyordu aksine yalnızlık huzur veriyordu.

Bu davranışlarım neredeyse dönem sonuna kadar devam etmişti. Yemek yemediğimden ve sınıfta kalmak hoşuma gittiğinden bu beni hiç rahatsiz etmiyordu. Ama yavaş yavaş arkadaşlarimin ve öğretmenlerimin dikkatini çekmişti.

Dönem sonuna geldiğimizde ise öğretmenlerim velilerimi aramış ve özel olarak görüşnek istemişler. Bu görüşmede benim yemek yeme alişkanligimin olmadiği ve arkadaşlarimla gecimsiz olduğum hakkinda görüşmüşler ama işin ilginç yanı çok olgun davrandığımı ve oyun oynamaktan zevk almadiğimi söylemişler.

N: Beyler inş boşa yazmiyorumdur oluyanlar bi ses etsin