Neredeyse sabah olmustu , gun yavastan aydinlaniyordu. Kenan ile beraber sirayla kaziyorduk. Saatlerdir buradaydik sıkılmıştık fakat bir o kadar da heyecanliydik. Kenanin kazmayi kaldırarak kazdığı yere vurdu ve bir ses duyuldu. Kenan hemen bana döndü. Oturdugum yerden kalkarak Kenanin yanina koştum. Kenan kazmayı bir kenara fırlatıp eliyle eşelemeye basladi. Birkac dakika sonra bir bez parçası gözüktü. Kenan daha hızlı kazmaya başladı ve bezi çıkarıp bana uzattı. Bezi kaldirdim ve Kaan'in anlattığı cisimin aynısı karşımda duruyordu. Tuylerim ürpermisti. Kaan'in anlattigindan daha büyüleyici , daha guzeldi. Serap " Bulduk. " dedi gülerek ve boynuma sarıldı. Sanki gömü bulup zengin olmuşuz gibi sevinmiştik. Fakat Kaan'in anlattiginin aksine parlamiyordu. Fazla takmadim , beze tekrardan koyup cantama attım. Kazdigimiz yeri kapatarak geri döndük. Arabaya doğru giderken Kenan beni kolumdan çekerek " Yigenimi kurtaricak misin doktor ? " dedi. Elimi omzuna koyarak " Merak etme, onu iyileştirmek icin elimden gelen herşeyi yapacağım." dedim ve yürümeye başladım. Arkami döndüğüm de Kenan duruyordu." Gelmiyor musun ? " dedim." Denizi özlemişim doktor , biraz burada kalayım , siz gidin. " dedi. Tokalastiktan sonra arabaya bindik." Son kez Fadime Hanımları görüp vedalasalim , sonra ayriliriz buradan." dedim." Olur." dedi.