Günlerim çok güzel geçiyordu sanki sevgili giyiydik yani en azından ben öyle hissediyordum artik her günümüz beraberdi yarin olmuştu sahile gittik beraber oturuyorduk ben bir sigara yaktım tuttu hemen denize attı istemiyorum icmeyeceksin dedi tamam dedim tamam aşkım diyebilmeyi çok isterdim beni çok sahipleniyordu bunlar olurken ibrahim (oç) sinirden kendini yiyordu artik amacını anlamistim fakat birsey yapamazdim Nihal duyarsa bana kızardi her gün geziyorduk akşamları bana ders çalıştırıyordu notlarımda yükselmişti Memnundum Hayatımdan onun sayesinde sigarayı da birakmistim

ibrahim iyice ileri gitmeye başlamıştı surekli iftira atıyordu bana Ben birsey yapamıyordum... Bir gün Nihal yanina çağırdı beni ders calisacaz sanıyordum kitapları aldim gittim kapıyı açtı merhaba diye bağırdım sevinçli sevincli kızdı tuttu kitapları suratima fırlattı ne yapmaya calisiyirsun diye bağırdı karşı daire kapısını açtı evin Nihal kolumu tuttu gel içeri dedi bu onun evine ilk girişimdi benim hala ne olduğundan haberim yoktu Efendim Nihalim dedim boyle demek hoşuma gidiyordu Nihalim deme bana dedi sustum oturdum surekli bana bağırıyordu amacın ne senin ne yapmaya calisiyirsun ben seni ne sandım sen neymissin be diye bağırıyordu susup sinirinin geçmesini bekledim

Beyler belli edin kendinizi duvara anlatmanın bir anlamı yok