/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1126.
    -3
    5 te hemen hazırlanıp apar topar yola koyulmak için acele ediyordum o sırada odasından çıkıp merdivenden gözlerini bana öcü gibi dikip bakan bahadırı gördüm resmen gözleriyle bana bişeyler anlatıyordu. Sanki biliyordu nereye ne için gittiği mi. Hemen yola koyuldum aldırış etmeden hocanın evine vardım gakat 5 değil 7 gibi ulaşabilmiştim yoğun trafik beni bayağı geciktirmişti. Hemen kapıyı çaldım kapı açılır açılmaz sakallı ve kafasında yeşil fesli bir amca hoş geldin ramazan tabip diye beni karşıladı şaşırmıştım acaba nerden anladı daha agzımı açmadan benim telefonda ki kişi olduğumu hemde 2 saat geç gelmiştim düşünceleriyle içeri girdim. Ben olayları biliyorum sana kızgınlar hatta seni kapıda karşılarken bile arkandaydılar seni heran izliyorlarama merak etme burada güvendesin bu ev eski ve çok kuvvetli büyüker ve dualarla korunuyor dedi. Bir nebze olsun içim rahatlamıştı kolumu gösterdim olma şekillerini anlattım ikisininde seni işaretlemişler dedi bir koluma bakınca diğerini açtığımda aman allahım dedi gözleri büyüdü dehşete düştü. O tepkisi emin olun beni onun korktuğundan 10 kat daha da korkuttu ne oldu hocam dedim. Kafasını bana çevirdi yüzündeki dehşet ifadesiyle sana ölüm büyüsü yapmışlar kim bu kadar sana kin besleyebilir öldükten sonra bile ruhun bunlara bağlı kalıcak asırlarca ifritler tarafından kemirilecek belkide kıyamete kadar dedi. Ben bu sözlerin ardından dehşete düşüm konuşamadım kekelemeye başladım. Nn ne nee büyüsü hocam neden bahsediyorsunuz siz diyebildim. Eline bir kuru dal aldı kalemle birşey yazarmış gibi yaramın üzerinde gezdirdi bu bir kaç gece seni rahat tutar ama sadece bir kaç gece dedi bu işi çözmek için çok fazla bir vaktimiz kalmadı dedi. O sırada telefon çaldı arıyan güvenlik ahmet efendiydi asistanımın kendisini evinde odasında astığını arkasında da bir not bıraktığını söyledi not da "herşey senin yüzünden" yazıyordu. Ağlamaya başladım asistanım hastanenin yanındaki delme çatma bi binada yaşıyordu 1 cocuğu ve kocası vardı. Hocaya durumu izah ettim artık kaybedicek vakit yok diyerek odasına gitti ve derin derin bişeyler sayıklamaya başladı sabaha kadar ben ise yan odasında korkuyla çaresizliğimin sonucu olan ölüme alıştırmaya çalışıyordum kendimi.
    ···
    1. 1.
      +1
      Hurafe.
      ···
   tümünü göster