Evet beyler bu olaylar tamamen bizzat kendim tarafından yaşanmış olaraktan %100 gerçektir başlıyorum iyi okumalar.

o zamanlar bilen bilir sefaköy söğütlüçeşme mahallesinde oturuyodum. Annem ve babam ben daha 1 yaşındayken ayrılmıştı.Ben genellikle annemle kalıyordum. Zaten annem ve bababmın evleri arasında 2 sokak vardı. Annemle sürekli işe giderdim. Annem bir hastahanedi muhabeseci olarak çalışıyordu.Ben gittiğimde oradaki bir sajyer abiyle sabahtan akşama kadar bilgisayar oynardım.Bir sabah yine annemle işe gidecektim fakat ayakkabılarım babamlarda kalmıştı. Annem gidip ayakkabılarımı giymemi ve geri gelmemi beni bekleyeceğini söyledi. Babamlara gittiğimde evin önünde bir kamyon vardı ve babaannmle dedem eşyaları kamyona yüklüyordu (babam babaannem, halam ve dedemle 3 katlı bir müstakil apartmanda oturuyordu).Ben ne olduğunu sordum ilk önce.(P:peder B:ben)

B:Baba ne oluyor burda ne bu kamyon?

P:Oğlum çok güzel bir yere gidiyoruz sende gelmek istermisin?

B:Yok babab ben ayakkabılarımı giyip gideceğim annem bekliyor

P:Ama bak gelirsen orada bigiblet yolları var çok güzel, parklar var, evimizn arka bahçesi olucak, köpeğimiz olucak, bikgisayar da alıcam sana, istediğin ne kadar şeker çikolata varsa alıcam.

Tabi o zaman çocuğuz inandık babamla beraber kamyona bindik ve gittik. Tabi gittiğimden annemin haberi yok.

devamı için kendinizi gösterin beyler boşa anlatmıyım.