Uzak uzak 
Bu sızlayan 
Şimdi seni 
Uyutmayan 
Tül tül olmuş 
Hatıran 

iki kışın 
Arasından 
Şu kopkoyu 
Haziran 
Vahşi hazin 
Zamanlardan 
Arta kalan 
Yarandan 

Yıkıldın doğruldun tekrar 
Bir avuç külde uyandın 
Ateşin tam ortasında
Soğukla yıkandın 

Rüzgar kadar 
Çıplak duran 
Koyu yeşil 
Bu ormandan 
Bize kalan 
Bir yalanmış 
Hiçbir yere 
Sığmayan 

Çınla cismim 
Her nerede 
Bu mecalsiz 
Kegib hece 
Varmıyor ki 
Hiçbir yere 
Aklı kalbe 
Bağlayan...