Geçen haftalarda kuzenlerimi görmek için bursaya gitmiştim. Bilen bilir Bursa'da ülkücü çoktur. Neyse işte saat 12'de koydum kafayı uyuyorum. birden telefon çaldı bende uyku sersemi söverek uyandım. Baktım bizim kuzen arıyo. Neyse işte açtım telefonu sinirli bir şekilde.Bir de beni çay içmeye davet ediyormuş. Dedi işte ülkücü bir abi var seninle tanışmak istiyor. Tabi benimde aklımdan çılgınca şeyler geçiyor.Bir ayar peşindeyim.iyi tamam dedim taktım bereyi çıktım dışarı.iki sokak ötedeki caminin çay ocağına gittim.Çektim sandalyeyi oturdum. Başladık konuşmaya.Ben dedim ki buna neden ülkücülük.ilk önce bana kendi olaylarından önderlerinden falan bahsetti. Baya daldık gittik. Konuşması bitmişti. Sıra bana gelmişti. Aklımdan bir cem yılmaz edasıyla "işte şimdi sıçtınız"dedim ve ağzımdan şu kutsal kelimeler döküldü "Enesbatur yutub budur"