sonraki bir ay evden çıkmadım. yakalarlarsa beni gebertirlerdi. gerektiği kadar erzağı, sigarayı ve alkolü alıp evime çekildim.

o aralar kovalamaya devam ediyordum ama artık ufaktan kovalanmaya başladım kızlar yazıyor falan, özgüvenim arttı. durumsan memnunun eski çökmüş halimden hiç eser yok.

ama bu keyifli halim bir gün hiç beklemediğim şekilde değişti. kampüsün kantininde bir kız gördüm. anlatamayacağım şeyler hissettim falan fıstık ben bu kıza gidip açılmalıyım dedim.

özgüvenliyiz ya sözde yanındaki boş sandalyeye iki çay ile oturup, ısınmak isteyeceğini düşündüm diye gülümsedim. beklediğimin tam tersi bir cevap. kalktı ve gitti