Gözlerim yavaş yavaş kararmaya başlamıştı. Öylece karşıya bakıyor ve sonumun gelmesini bekliyordum. Kusmuştum. Gözlerim bulanık görmeye başlamışken ileriden birini gördüm. Kim olduğunu seçemiyordum ama umarım beni görmemiştir diyordum çünkü kurtarılmak istemiyordum. Adam yanıma doğru gelmeye başladığında konuşmaya çalıştım zorla..

Bırak öyleyim.. Lütfen.. Yaşadığım şeyleri ve hayatımı bilmiyorsun bu gün beni kurtarırsan yarin bunu yaparken yine acı çekicem. Bırak bari yapmışken olsun bitsin. Bu benim için kurtuluş.. Lütfenn.. Her kimsen bana inan. Benim tek çarem bu..

Konuşuyordum ama adam konuşmuyor sadece bana bakıyordu. En son artık gitmesini söyledim ancak yine de öylece dikiliyordu.. Sonra o sesi duydum..

Şüphe ettiğin hayatın tadını beğendin mi?

Gözlerim kararırken adını söyleyebildim sadece..

L..Lu..Lucifer..