/i/Ben

Kendini ifade et !
  1. 26.
    +2
    Kendimi epey yorgun hissediyordum. Cadıyı sarıp sarmalayan gümüş zincirimi cadının bedeninden çıkarttım. Hemen sonra cadıyı şöminenin yakınındaki koltuğa yatırdım. Cadının yüzünü okşarken gülümsedim. Az sonra şömineye baktım. Şöminenin yanmaya hazır halde beklediğini görünce annemi düşünüp çok derinden gülümsedim. Şömineyi yaktıktan sonra uyumak üzere odama doğru yürümeye başladım. Kısa bir süre sonra kendi odam yerine annemin odasına girdim. Yengem ile birlikte tatlı bir uyku çektikleri belli oluyordu. Onları böyle görünce içim ısındı ve yine çok derinden gülümsedim. Birkaç saniye sonra sessizce odama gittim. Yatağıma uzanıp bugün olanları düşündüm. Az sonra uyumuşum. Uyandığımda gözlerimi açar açmaz dehşete kapıldım! Sol yanımda yengem kanlara boğulmuş halde yatıyordu. Şaşkın ve endişe dolu bakışlarla sağ tarafıma baktım. Sağ yanımda ise annem kanlara boğulmuş halde yatıyordu. Doğruldum ve başımdan aşağıya kanlı bir not kağıdı düştü. O esnada kalbimin bulunduğu bölgede de kanlı bir not kağıdı gördüm. ilk olarak başımdan karnıma düşen kanlı not kağıdını elime aldım ve içimden okudum. "Beni kandırmayacaktın!" yazıyordu. Gözlerim doldu, boğazım düğümlendi. Sonra diğer kanlı not kağıdını elime alıp içimden okudum. "Seni gerçekten sevmiştim!" yazıyordu. Gözlerimden yaşlar süzülürken dudaklarımdan şu sözler döküldü: "Ben de seni gerçekten sevmiştim katilim!"

    -SON-
    ···
   tümünü göster