Eskiden sobalı evde otururduk. Annem sürekli kömürlüğe abimi yollardı. Abimde önceden bakkal poşetleriyle poşet poşet yakılacakları ayarlar, her gittiğinde hazır alır getirirdi. Bir gün yine odun ve bir poşet kömür getirdi kömürlükten. Odunlar tutuşunca kapının önünden kömürü alıp sobanın içine attı. Ama atar atmaz sobadan ciyaklama sesi geldi. Küçük bir fare kömür poşetinin içine girmiş. Abimde farketmemiş, atmış. Hayvan cayır cayır yandı gözlerinin önünde. ilk ve son kez abimi o zaman ağlarken görmüştüm. O günden sonra hiç de çocuk olamadı zaten.

Bilmem kac gün sonra gelen edit : O -1 kisiyi asla unutmayacağım

31 gün sonra ki edit : -2 oldu ama hala birinciyi merak ediyorum @15