film arası gene bizim grup kaynatıyor, en arkanın en dışındayım, yanımda iç tarafta okan var,
onun yanında diğer kızlar filan, sapların büyük bölümü bizim bir önümüze oturmuşlardı.
amk bu sınıfın erkeklerini hiç bir zaman sevmemiştim zaten.. gibtiğimin köylüleri*..
neyse, o ara kaynaşma, muhabbette filan herkes, okan film boyunca yaptığı gibi yine arada
omzuma dokunuyor,
en son eğildi, "abi sakin tamam mı, konuşucaz," diyip beni teskin etmeye çalışıyor ki ben zaten
sakinim aq..sakinden de öte, resmen ölüyüm..ama sanırım o bunu fırtına öncesi sessizlik olarak
yorumlamıştı o ara,
ha bu arada, sonradan ondan öğrendim ki, adam meğer bütün o abuk subuk hareketleri ben
onları görmeyeyim diye yapmış, hani şu önüme geçmeye çalışma, görüş açımı daraltma çabaları
filan.. kardeşim benim.. düşünceli kardeşim.. aslan kardeşim..
öndeki saplar bir şeylere gülüyorlar filan,
sonra içlerinden en kıl olduğum gibiklerden bir tanesi dönüp,
"agaa gördünüz mü, ozanla ayşeni? hohahahah olm adam çakıyor yaaa, çakışlardaaa hohaha
pompala bebeğim parçala ozan" tarzı cümleler kurmaya başladı, yanındaki diğer elemanlar da
gülerek destekliyorlar bu durumu,
tabi adam benle ayşen' in arasındaki muhabbeti ne bilsin? o aklı sıra hayvanlığına bizi de ortak
etmeye çalışıyor, biz de onlara katılıp hep beraber "ooohh çakış varr, parçala yavrumm" diye
tempo tutucaz diye düşünüyor, hani erkeğiz ya biz, bin muhabbeti filan yapıcaz ya aklımız sıra..
amın oğlu.. allahın davarı..