güç bela çıktım yataktan, yüzüme soğuk suyu olanca gücüyle çarptım, hatta kafamı da kısmen
musluğun altına soktum..elime ilk geçen kıyafetleri giydim, kahvaltı etmedim, çanta hazırlamadım,
parfüm sıkmadım..onun yerine deodorantı şöyle bir gezdirdim üzerime..herhalde 3 aylık okul
dönemimin en özensiz günüydü o gün, doğru dürüst uyanamamıştım bile ki kendimi okul
bahçesinde, minibüsten inerken buldum..
taka sarmaya başlıyoruz beyler..bu gece pek güzel bitmeyecek,
http://fizy.com/tr#s/1aht4w
sınıfa girdim, ama ruh gibiyim..gözlerimi bile açamıyorum. beni dinamik tutan aşk ateşim,
yalanların, hayal kırıklıklarının, ertelenmişliklerin, yanlış anlaşılmışlıkların gölgesinde, artık eskisi
kadar ayık tutamıyordu beni..sonunda o 2 saatlik uykuyla oradan oraya zıpladığım günler bitmiş,
bünyem iflas etmişti anlaşılan..
ebrunun ayırdığı sıraya, yanına çöktüm. cam kenarına göz bile atamamıştım..o derece
kendimden yoksunum.
oturur oturma bu,
"günaydın? uzun bir gece oldu galiba?" deyip gülümsedi, ama bu sefer iğnelercesine değil,
bildiğin anlayışla.
gözlerimi açmaya çalışarak,
"hiç sorma" dedim, sıraya devirdim kendimi..yattığım yerde gözlerim yarı açık öyle duruyorum,
tamamen koyverirsem biliyorumki uyuyakalacağım.