Gözlerimi açtığımda babamın iş yerindeydim uyuya kalmıştım. Ofisi kilitledim ve otoparka inmek için asansöre bindim. Otoparka geldiğimde arabaların arasından babamın arabasını bulmaya çalışıyordum. Bir arabanın yanından geçerken camından yansımamı gördüm ve dehşete düştüm.. Yansımam da babamı görüyordum. Elimi yüzüme zütürdüm ve yansımada da aynısı oldu. Şaşkınlıktan ne yapacağımı bilmez haldeydim. Sonra sırtımda bir sızı hissettim döndüğümde yüzü görünmeyen birisi sırtımdan bıçaklamıştı..

Yine gözlerim kararırken aynı kelimeyi duydum.. LUCiFER !

Birden sıçradım. Hastane odasında bir sedyede yatıyor gördüğüm rüyanın etkisinden çıkmaya çalışıyordum. Sedyede doğruldum. içeri bir hemşire girdi.

+ Uyandınız demek !

- Ne oldu bana?

+ Önemli bişey değil. Tansiyonunuz düşmüş sadece bayıldınız. dedi.

Hemen Mücahit'i sordum. Ameliyatı başarılı geçti. Hayati tehlikeyi atlattı. diye yanıt verdi. Derin ve rahat bir nefes aldım. Görebilir miyim? diye sordum. Çok az ama diye karşılık verdi. Başımla onayladım ve odadan çıktım. Mücahit'in hangi odada yattığını öğrenmediğimi fark ettim. Tekrar odaya girmek için hamle yapacağım anda telefonum çaldı. Arayan annemdi.

- Efendim anne?

+ Oğl.. Oğlum çok fena..

- Anne sakin ol.. Ne oldu?

+ Bab.. Baban bıçaklanmış oğlum..