takribi 40 45 dakika sonra komutanlar geldi, herkesi araçlara doldurdu çıktık yola, inanılmaz bir sessizlik hakim askerlerimde, uzmanımda techizatı kontrol ediyo, şarjörler el bombaları falan, askerime bakıyorum en ufak bir tedirginlik yok, belli bir bölgeye gidiyoruz ancak henüz tam olarak nereye ne yapmaya gittiğimizi söylememişler, sadece araç önümüzde ki aracı takip ediyor.

dışarısı buz gibi, ben aracın en sonuna oturdum dışarıya bakıyorum, arkadan gelen aracın farları gözümü alıyor sadece. ve kulağıma dışarıdan ses duymaya çalışıyorum ne olup bitiyo gelen ses kamyon motorunun seni, llerken kamyonun vidalarından gelen sesler, üzerimizde ki techizatın çıkarttığı ses ve bol bol öksürük burun çekme. sakin bir şekilde yol alıyoruz,

fakat daha sonra kamyon titremeye başladı belli ki asfalttan çıkılmış toprak bir yola girilmiş, bu seslere kamyon tekerleğinin sesleride eklendi,

başıma öne eydim elimi silahımın namlu ağzına koydum ve kafamı yasladım, uzmanım kulağıma eğilip asteğmenim dik durun lütfen kafamı bir kaldırdım beyler askerlerimin bağzıları yarım göz ucuyla bana bakıyo. sonra farkettim ki komutansın aga dik duracaksın yorgunluk baş ağrısı yok.

sonra arka aracın gözümü alan farı söndü, bütün farları söndürdüler, dışarısını az biraz görmeye başladım, hiç bir arası yok dağ etekleri gözküyor sadece,

biraz daha ilerledikten sonra durduk, ve dışarıdan sesler gelmeye başladı, ama çok derinden gelen takır takı gelen silah sesleri, çok derinden gelen havan sesleri.