Beyler bu anımı 5. sınıfa giderken yaşadım.
Babamın bir dükkanı vardı. Okuldan çıkınca falan hemen oraya giderdim. Haftasonları hep orda olurdum. Yine bir hafta sonu dükkana gittim. Dükkanımızın karşısındaki dükkan boştu. Bi baktım oraya çaycı açılmış. Ben de komşu dükkanlardaki amcalarla samimi olduğumdan kısa bir süre içinde onla da samimi oldum.O çaycı amcanın bir de oğlu vardı. Benden 8 yaş falan büyüktü. Oğluyla da baya samimi oldum. Birkaç gün sonra öğrendim;zihinsel engelliymiş. Ama normal bir insan gibi hareket ediyordu. Sadece biraz saf gibiydi. Dükkana gittiğimde onunla top falan oynardık. Aynı zamanda bizim dükkanın 3 dükkan yanında da depomuz vardı. Yaz tatiline girdik. Yine onunla arada top oynuyordum. Bir gün babam dükkanda yoktu. Pazar günüydü. Benim bigibletim vardı. Depoda dururdu. Bigibleti almaya gitmiştim. Normalde o çaycı da pazar günleri kapalı oluyordu ama oğlu açmış. Beni depoya girerken gördü. Yanıma geldi. Duruşundan dolayı içime kötü bir his doğmuştu.
ilgilenen olursa devdıbını yazacağım.
Edit1:Beyler şukulayın daha çok kişi görsün.
Edit2:Çayımı tazeleyip geliyorum.