Eve giderken içimde tuhaf bir his vardı Ebrar telefonu açmıyordu.Eve vardığımda gece yarısına yaklaşıyordu saat. Direk Ebrar a seslendim evin ışıkları yanmıyordu acaba uyumuşlarmıydı?
Gülçinin odasından mırıldanmalar geliyordu. Seslendim içeri girmeyi denedim ama kilitliydi kapı Kapıyı tekmeledim çünkü mırıldanmalar çığlığa dönüşmüştü ben tekmeledikçe titrediğimi hissettim.
Hayır titremiyordum bu deprem de değildi ancak diger odalardaki tablolar yere düşüyordu ve bir çığlık daha duydum.
Bu çığlık Ebrarin odasindan geliyordu ancak biraz farklıydı. Sonra Ebrar ın odasına doğru gittim odaya girdiğimde gorduklerim karşısinda nutkum tutulmuştu.
Cemil abi Nazan Ebrar ve iki zenci grup yapıyorlardı bu manzaraya dayanamadim bende katıldım.
Adet bozulmasın bu da böyle bir animdir.
Uyarı:Şuku atın yoksa yazmam