Bir gün göz bebeğim eve geldiğinde göz bebeğimin üzgün olduğunu fark ettim. Nedenini sordum, anlatmadı. Araştırdım, kısa sürede buldum. Akşama doğru göz bebeğim, nişanlısıyla tartışmış. Bu tartışma sırasında nişanlısı tokat atmış göz bebeğime. Olanları öğrenince tepemin tası attı. Kısa bir süre sonra göz bebeğimin nişanlısını takibe aldım. Tenha bir yerde karşısına çıktım. Beni görünce epey şaşırdı. "Kardeşimi sahipsiz mi sandın it?!" dedim. "O kardeşine söyle, başka erkeklerle oturup kalkmasın!" dedi kinayeli bir tavırla. Boğazını sıktım, kafasını duvara dayadım. "Seni uyarmıştım!" dedim ve göz bebeğimin canını yakan itin canını yakmaya başladım. Birkaç dakika sonra yerde acı içinde kıvranan itin sağ elini tuttum. "Bu elinle mi vurdun lan kardeşime?!" dedim. "Bana zarar vermekle hata yaptın. Bundan sonra arkanı iyi kolla!" dedi sinsice gülerek. "Sen de kardeşime zarar vermekle çok büyük hata yaptın!" dedikten sonra göz bebeğimi inciten ahmağın elini incittim. Hem de çok! Acıklı bir halde bağırdı. "Ayağını denk al! Yoksa bir dahakine kırılan elin değil, vücudundaki tüm kemikler olur!" dedim. Sonra asabi bir halde eve gittim. Eve vardığımda göz bebeğimin uyuduğunu gördüm. O kadar tatlı uyuyordu ki, anında asabiliğim kayboldu...