bu benim onca agresifliğime rağmen yine de alttan alınca ben de sakinleştim bu sefer.. daha
normal konuşmaya başladım, tanımaya yönelik bir kaç kritik soru sordum, çekinmeden cevap
verdi..o öğle arası ebru hanımla ilk kez o denli açık ve net konuşabilmiş, biraz da olsa birbirimizi
tanıyabilmiştik..
masadan kalktık, gidiyoruz, normalde ifadesiz olan yüzü bu sefer epey canlı, gülümsemeye hazır,
bana döndü yine, "ya tsigalko ben ilk zamanlar aslında epey konuşmaya çalışmıştım ama sen
çok soğuk geldin bana, ne bileyim, kendimce komiklikler filan bile yaptım ama sen o kadar sert
durunca ben de demek ki bu çocukla arkadaş olmak için böyle yapmak lazım deyip kendimi
kastım, aslında hiç de o ilk izlenimimdeki gibi soğuk değilmişsin"
beyler okul ve iş yaşamım boyunca bu "hiç de göründüğün gibi soğuk değilmişsin" lafını pek çok
kez daha duymuşumdur. aslında hakkaten de cana yakın bir binim, hatta samimi olduklarımla
bariz cıvıdığım bile olur bazen ama demek ki biraz da mizaçla alakalı..
artı bir de benim gözümünü ayşenden başkasını görmeme olayı var o zaman tabi, inanın ebrunun
ağzından ne çıkmış, ne demiş ne etmiş hiç gözümün önünde bile değildi yani..
biz bunla dersin başlamasına yakın girdik sınıfa, neredeyse geç kalacakmışız, o ara bu elini
omzuma filan koydu, sıramıza doğru gidiyoruz,ben alışkanlık olduğu üzere gayri ihtiyari cam
kenarına doğru bir baktım ki, başımdan aşşağıya kaynar sular döküldü aq..
nasıl öyle dalmışım bilmiyorum lan, resmen gülüşe gülüşe kol kola sınıfa girdik kızla, o ara ya
ayşen gördüyse? ya yanlış anladıysa..
http://fizy.com/tr#s/1agwcb