" Eyyy ademden gelme, çamurdan olma insanoğlu... Şüphesiz biz istediğimizi alırız, yaptığımız söze ihanet edeninde cezasını veririz... Biz bize yapılan yanlışa boyun eğicek değiliz.. Biz ateşten olma şeytandan gelmeyiz.. Sizden üstünüz ve üstün olucağız.. " ( yazılar farsça lakin ben buraya Türkçe anldıbını attım. )

" Bu ne dıbına koyayım " dedim, tebessüm ettim ardından... kağıdı buruşturdum.. çantama koydum lazım olur diye lakin bir insanın yazdığı çok belliydi...
Gülçin'in annesini yan odaya Ebrar ile beraber bırakmıştım..
Sesler gelmeye başladı... Gittim
" Ne oluyor burada "
Gülçin'in annesi depresyona girmiş gibiydi, eline ne geçerse atıyor, kırıyordu... Bir Ebrar'a vurmadığı kalmıştı...
Zar zor da olsa sakinleştirdik.. Polisler geldi aşağıya gidip kapıyı açtım onlara...
Yukarıya çıkardım... Kimse bir şey demiyordu yukarı çıkarken lakin içlerinden kendi kanaatimce kıdemli olan biri
" Umarım bizi boş işler için meşgül etmiyorsunuzdur" diye mırıldandı...
Sustum ben hiç konuşmadan odaya zütürdüm... Gösterdim cesedi... Olanları anlatıp bir de çıkan kağıdı gösterdim bunlara...