15.1 BÖLÜM: SENi ÇILGIN huur

Evet. Biri ölmüştü..Ama ilgiinçtir ben değildim...

• **her sabah uyandığımda, kollarını ve bacaklarını kestiğim bir zombinin üzerine işiyordum. beni güne en iyi şekilde hazırlayan yöntem bu. neyle karşı karşıya olduğumu unutmamamı sağlıyordu. dışarıdaki soluk tenli kurtçuklu gözlerin, bir parça etim için her şeyi yapabileceklerini hatırlıyorum zombinin suratına işerken***

Silah sesleri yakındaki bi grubu yanımıza çekmiş olmalı. Zombilerin hırıldaması kulağıma "Etrafınızı sardık dıbınakoduklarım" der gibi geliyordu.( https://encrypted-tbn0.gs...hu0L4OIAXA_X1m7xsfZWYz6Vg )
Vurduğum çocuk cesedini yemeye başlamışlardi bile..1 dk içinde bende yemek olacağımı düşünüyordum ki ( https://encrypted-tbn0.gs...4daaSHV9vEm55X-Zurllf868Q ) yerde uzanan parıldıyan saçlar bana bi fikir verdi..

züt korkusuyla yağlı saçı zombilerin önüne yuvarladım ve bana en yakın olan arabaya koştum(yine mi doblo amk) *yanımda silah olmadığını farkettim, sadece zütüme batan belimde bir bıçağım vardı.* Hay amk arabanın anahtarıda yoktu ki yanımda...

Yağlı saçın züt cebinde olsa gerek yada bi zombinin midesinde...

Otçu Memetin kapıyı açıp arka koltuğa oturmasıyla bitti bu işkençe.

Anahtar elindeydi..

"Sür lan yannan kafalı!!"