Farkettiniz mi bilmiyorum ama bu yeni nesil nereye gidiyo acaba? Bugün gördüm kimse karneyi katlayıp arka cebine koymamış, internet kafeler bomboş, CS1.5 half-life oynayan yok hepsi sigara parası denkleştirmeye çalışıyor. Bunlar ne ara böyle oldu. Kız erkek farketmez hepsi saygısız, ağızlarından küfür ve sigara ekgib olmuyor. Küçüklükleri wolfteam'le geçmiş aveller. Biz böyle değildik beyler bizim küçüklüğümüz çok güzel geçti be. Okul çıkışı doğru tost kokan internet cafeye gidip poolday'de cs atardık sıkılınca crossfire'a. Her gün mahalle maçı olurdu topu atan alırdı susayınca doğru camiye gidip su içerdik, 1-2 yaş büyüklerimize bile abi diyecek kadar saygılıydık su küçüğün söz büyüğündü her zaman. Küfür etmeyi bile bilmezdik çoğu zaman şimdikiler herkesi ayakta saydırıyor. Bizde kızarma gibi özellik vardı utanma duygusuyla büyüdük biz. Top oynarken forvette Hagi-Alex defansta bülent korkmazdık. Kaleye geçince ya Rüştü ya taffareldik. Sevgilimiz yoktu ama sevdiklerimiz vardı, belli eden bi hareket yaptığımızda ooooo lafı çıkardı herkesin ağzından aynı anda. Erkekler kızlar toplandığında yakar top oynardık yine de centilmen adamdık biz yakmazdık bile bile kızları. Amacımız kötü olmadı hiçbir zaman. Karnımız acıkırdı öğlen vakti güneş tam tepede elimizi alnımıza koyar annemize bağırırdık
anneeeee yarım ekmek yap diye. Sepetle sarkıtırdı ekmeği hemen bakkala gidip kola, gazo alırdık hesaba yazdırırdık. Dudağımız patlardı, kimse dayak mı yedin demezdi çünkü kimse kimseye zarar vermezdi o zamanlar. Ya yere düşmüşüzdür ya da top gelmiştir. Bigibletten düşerdik kolumuz dizimiz yara bere olurdu, kabuk bağlardı. Kaşıması bi zevk soyması ayrı bi zevkti. Sabah sokakta taso oynayan arkadaşlarımızın çıt çıt sesleriyle uyanırdık hemen inerdik oyuna katılmaya. Birbirimizi sulardık ( üterdik). Bazen çok üzülürdük misty tasom gitti diye. Cilli vardı, beyblade vardı, topaç vardı, yakartop, dokuztaş, saklambaç, mahalle maçları... Her gün dolu dolu geçerdi. Şimdikiler ondan bundan, sigara içmeyen benden bile sigara dilenir olmuş hepsi ayrı bi maddeye bağımlı olmuşlar. Televizyonda her yılbaşı tek film olurdu
evde tek başına sıkılmadan hep aynı heycanla izlerdik. Dünya kupasında dışarı çıkmazdık Türkiye maçını izlerdik. Türkiye'nin efsane olduğu zamanlar.. Her maç ayrı heycanlıydı takım ruhu denen bişey vardı yenilgi ne demek bilmezdik. Ruhsar, Çılgın Bediş, Sihirli annem, Çarli, robot babür, memoli, deli yürek.. Bu efsane dizileri izlemiş insanlarız. Bizim belkide en kötü hareketimiz bigiblete havalı korna takıp yaşlıların başını şişirmekti, filika ya da tüftüf ne derseniz ondan yapıp sokakları kağıtla kirletmekti belkide. Her sabah uyanıp güne BugsBunny ile başlardık tam biterdi aslan kükrerdi ardından yeni bi bölüm işte bunun mutluluğunu bilmeyen, bunların hiç birini yaşamayan bir nesil yetişiyor beyler. Yeni nesil aşırı kötü geliyor..
http://c12.incisozluk.com...11500/4/1591474_o5fca.jpg