BÖLÜM 8.1: BIÇAK GEL KANKA

sevdiğim bir yazarın dediği gibi; güzel şeyler beklenmedik anlarda çıkardı insanın karşısına. ya da öyle bir şeydi şuan hatırlamıyorum. zaten o yazar çoktan ölmüştür

bıçak elimde, savaşmaya hazır duruyor fakat içimden "keşke süphanekeyi öğrenseydim" diyordum.. zombilerle aramızda 10 saniyeden az bir süre vardı. geri gidemezdik. bıçağı iyice kavradım.

tam o anda en arkadaki zombinin suratından bıçak çıktı. o zombi yüzüstü düşerken en öndeki bana ulaşmıştı. bıçağı korkuyla omzuna batırdım amk. yere düştük. ölümle burun burunaydım. nefesiyle ağzından gelen leş kokusu ciğerlerime işledi. sesim çıkmıyordu, sadece suratını tutuyordum.

https://encrypted-tbn2.gs...bBdxrUbmyWwIkeaT-2jzMr2TA