BÖLÜM 4: KANIM iNCEBELLiDE OLSUN

karakolun demir kapısından girdik. hayli sakin duruyordu.

taa ki göbekli zombi komiserin üzerimize geldiğini görene kadar..
( https://encrypted-tbn3.gs...CPetygp0tMS7-2HTaoBFLUNLq )
-BOMM-

bıçakla ölecek gibi durmuyordu bu yüzden silahı kullanmakta tereddüt etmemiştim.

"ne yapıyorsunuz siz?!"

karakol binasına dogru döndüğümde korkudan gözleri açılmış polis memurunu gördüm.

B: Ben P: polis memuru

B: silah kullanmak zorunda hissettim de
P: bu çok tehlikeli olum. sese geliyorlar bilmen lazımdı
B: biliyorum ama etraftaki zombiler başka bir sese doğru gittiler
P: hassgibtir... demek ismail o yüzden telsizden cevap vermiyor. ısırıldınız mı?
B: hayır ısırılmadık
P: tamam o zaman çabuk içeri gelin

kilitli kapıyı açmasını bekledik. ardından bizi içeri alıp kapıyı tekrar kilitledi.

...

içeride en fazla 6 kişi görmüştüm. bizi içeri alan polis memurunun arkasından 'başkomiserin odası' yazan yere girdik. içerideki semaverden çay ikram etti.

kafamdaki bazı soruların cevaplarını istiyordum. nasıl bu hale geldik? nasıl böyle hızlı yayıldı? sonsuza kadar burada duramazdık evet. peki güvenli bir sığınak var mıydı?