hastanelerdeki yumusak mavi sandalyelerdeki gibi kasabin dukkaninda da aynilarindan vardi. kapiya en uzak sandalyede oturmus kasabin eti dovmesini izliyordu. bakislarindan gercekten merak okunuyor gibiydi ve beni merakli gozlerle bir seyleri izleyen kizlar cok etkiler beyler nedendir bilmem. renkli bir kazagi vardi. mevsim yaz olmasina ragmen hava serindi beyler. sifir kol bir ceketi ve utusu tam olmayan krem rengi bir pantolonu vardi. topuklu ayakkabilari vardi beyler. iki ince kemeri beyaz bileklerini orten topuklu ayakkabilari. ayaga kalkti ve ciragin kendisi icin hazirladigi kiymayi alip kapiya dogru yurumeye basladi. dik bir sekilde ve yuzunu korkusuzca ve meydan okurcasina havada gezdirirken, yanimdan gecerken basini hafifce one egdi ve dunyanin en guzel tebessumunu gosterdi beyler. ve daha once ve sonralari hic duymadigim kokusunu. oyle bir kokuydu ki bir saniyeyi bir saate cevirecek, olurken gecmisini aralamak icin gozlerini tavana diktiginde sadece o kokuyu hatirlatacak bir sey, bir renk veya bir gokkusagi