selam dostlar başıma gelen bir olayı buraya yazmak istedim. amaç can sıkıntısını gidermek hem de belki ben rahatlarım.

Yine bir gün üniversitenin yolunu tutmuş gidiyordum. her zamanki gibi sabah kalkıp olmayan iştahla bir şeyler atıştırıp evden çıkmıştım. sabahları buralar çok soğuktu. tabi kış vakti ne beklersiniz ki.. durakta üniversite otobüsünü bekliyordum. yolun karşısında simitçi bekliyordu. arkasındaki çimlerde ise iki köpek kendilerini soğuktan koruyurcasına toplamışlardı. sağımda sigarasını tüttüren amcayı görünce aklıma sigara paketimin bittiği geldi. saatime bakınca otobusun gelmesine daha 5 dk olduğunu görünce yolun karşı çaprazındaki bakkala yönelip sigaramı aldım. geri dönemle otobusun gelmesi bir oldu. bugun az dersim vardı ama kütüphanede çalışmam gerekiyordu. otobuse bindim ve üniversite yoluna koyuldum...

otobüste klimanın verdiği sıcaklık ve garip bir koku vardı. öksürenler, bağıra çağıra konusan dedeler ve bana bakan küçük tatli kız. 9-10 yaşlarındaydı. üzerimdeki önlüğü görünce "abi sen doktor musun?" dedi. "hayır güzel kız şimdilik bende öğrenciyim ama doktor oluyorum" dedim. "ben iğneden çok korkuyorum. sen kimseye iğne yapma. kimsenin canını acıtma tamam mı? " dedi. o anda içime bi öküz oturdu, bir ağırlık bastı. zar zor gülümseyip "tamam tamam " dedim. şu ufaklığın basit bir cümle kurması neden ağır geldi ki bana? sadece iğne yapma demişti ama garip oluvermiştim. ilginç diye düşünürken üniversite durağına gelmiştim...