(bkz: Part 14)

Yatağa yattım, bomboş tavana bakıyordum, farkında olmadan şeydayı düşündüğümü fark ettim. Yakalamıştım kendimi, gün geçtikçe daha çok etkileniyordum ondan. O arada telefonuma bir mesaj gelmişti. Mesaj ahmettendi, anımsayamayanlar için ahmet beni arkamdan vuran eski yakın bir arkadaşım, aynı zamanda önceden uğruna herşeyimi vereceğim kadınla şuan birlikte olan huur çocuğunun ta kendisiydi. ve attığı mesajda benimle dalga mı geçmeye çalışıyordu anlayamamıştırm. Attığı mesaj şu şekildeydi aynen;

-Berna benimle çok mutlu, hala kendi kendine bir umudun varsa o umudunu kaybetmelisin.
Eski dostun.

Güzel bi küfürle yanıt verdim mesajına. sinirden elim ayağım boşalmıştı, 10 dakika kadar sonra arayıp yarın görüşmek istediğimi söyledim. Tabiiki oda anlamıştı ki normal bir görüşme olmayacağını ve ümraniye tarafında bi mahalle ismini söyledi. Yarın gelirsen görüşelim diyip telefonu kapattı. Ertesi sabah kahvaltı ve bir duşun ardından çıktım evden. işe gitmeyecektim.

Ümraniyeye doğru yola çıktım kulaklığımda çalan şarkı şuydu;

https://www.youtube.com/watch?v=10yrPDf92hY