Orada oturduk baya bi. Uzun zamandır heyecandan çarpma işlevini yitirdi sandığım kalbim nedense öyle çarpar gibi oldu.. hafif grip sesinden de belli.. nane limon söylemek için baya bi ısrar ettim ama çay istedi. Eminim ta kasada geçecek muhabbeti düşündü,o yüzden istemedi. O an aklıma gelmedi bu tabi şimdi düşününce anladım...

Ben masadaki peçeteleri didikliyorum. Bardağı doldurdum onlarla. Sonra masaya yaymaya başladım. Bana öyle bakıyo saf gibi. Bişey de demiyo. Ne bileyim ben geleceğini. Bilsem edeceğimiz muhabbetleri düşünür gelirdim, böyle tutulup kalmazdım. Kafamı kaldırdığımda bana bakan o kocaman yeşil gözlere 3 saniye bakabildim en fazla, kaçırdım gözlerimi. Kendince konu açmaya çalışıyo bi yandan... Kıyamadım lan, çok temiz. Ne Ayşe gibi içten pazarlıklı,ne de Sema gibi ne istediği belli olmayan bi tip. Tertemiz. Düşünerek de konuşuyor. Ama içinden ne gelirse o çıkıyor ağzından sonunda... eğer birine sevgimi vereceksem böyle bi kız hakederdi işte...

Ne diyorum ben..Ne sevgisi.. noldu kurallar, noldu intikam, duygusuzluk..simdi de sevmekten mi bahseder oldun..amk olu ne tak yediğin belli değil..

-Buradan nereye gidiyoruz? dedi ve güldü
-Bilmem nereye gidelim? Bana farketmez.

Eğer bi kızla oturuyosam kontrol bende olsun isterim. Kızlar da öyle olmasını ister beyler. Aklınızda bulunsun. Napacağınızı planlayarak gidin buluşma durumu olursa. Ama yeri geldiğinde söyleyin. 'Bugün bunu bunu yapcaz ehe:)' demeyin yani. Böyle bi soru geldiğinde kaldırın zütürün. Kendinizden emin olun. Size tavsiye vermek haddime değil ama ben yine de söyleyeyim:)

Benim durumum istisna. Bilerek gitsem farklı olurdu.

Baya bi düşündük. Sonradan aklıma geldi sormak

-aç mısın sen?
-Valla biraz,sen
-Ben açım, yani açıkmışım şimdi farkına vardım. Kan yeni yeni gidiyor heyecandan..

Lan bi dur olum. Bi deme şunları. Bi açık etme kendini.

-Aslında bi çiğköfte hiç de fena olmaz bence:) dedi sesini incelterek cümlenin sonuna doğru, ellerini kaldırmış boynunu bükmüş gülüyor... yapma şöyle şeyler yavv...

Kalktık çiğköfte yemeye gittik. Bi dürümü bile yiyemiyo... 1.70 boy 44kiloymuş. Nası yaşıyosun kızım sen dedim. Yemek yerken bile güzel lan..

Sonra bizim meydandaki meşhur parka gittik. Bütün şehir orada olur haftasonları. Köşe bi yerde bi bank bulduk. Oturduk yan yana. Ben sürekli bi iç hesaplaşma içindeyim. O amk şeytanı yüzünden şu güzel günü yaşayamıyorum.. Bana masum masum bir bakıyor.. eriyorum..konuşturmak için ayaklarıyla ayaklarıma vurmaya başladı hafif hafif. itişiyor benle.. çocuk gibi beyler o kadar masum ki... Başka bir kezban olsa uff ya qonuş ya da ben qidicem.s s der. Beni dellendirir. Ama beren öyle değil. Çok sevilesi, çok güzel bi çocuksuluğu var... başkası olsa ne şebeklikler yapar ama kız da onu sevecek bi kız değil... kafam yine karışık.. Yine düşün dur...