Eylülle bakınıyorduk birbirimize. istiyorduk gerçekten bunu. Gerçekten severek bakmıştım gözlerine. Son kez bakar gibi, severek, aşkla bakmıştım.

3 yıl geçti o günün üzerinden. 3 yıl. Ben bi şirketin güvenlik altyapısında basit bi eleman olarak çalışıyordum. Bilgime güvenerek işe almışlardı. Diplomam yoktu.
Ege kendisine bi hat almıştı iki ilçe arasında. Bir de şoför koydu üzerine, artık sürmekten o kadar haz almıyordu. Aynı evlerde de yaşamıyorduk artık. Mirayın 3. çocuklarına hamile olmasından sonra ege yeni bi yere geçmişti. Durumlarımız iyiydi zaten, yeni biyere yerleşmek dert değildi. Artık daha büyük, daha olgunduk.
Biz o evde kalmıştık eylülle, eylülümle. Her akşam eve gelip , 1 yaşındaki kızımla oynuyordum. ismini Ekim koymuştuk. Eylülümden sonraki en değerli varlığımdı o benim.
Bir akşam yine kızımla oynuyordum evde. Genelde oyuncaklarını salona taşır , mutfakla bir olan salonumuzda oynatırdık Ekim'i. Eylül yemek yapıyordu.
E: aşkım
B: hı , hanimiş babasının kızı hanimiiş
E: vaniic
B: efendim canım söyle (eylüle döndüm)
Gülümsedi.
E: seni çook seviyorum biliyo musun
B: ben de seni seviyorum hayatım da nerden çıktı (hafif sırıtıyordum)
E: bilmeem içimden geldi öyle
Telefonum çaldı, ege arıyordu. Yaklaşık 2 haftadır da görüşmüyorduk egeyle
B: ooo ege bey nasılsınız
Eg: müsait misin
B: hayırdır inşallah ?
Eg: almaya geliyorum aşağı in
Çok titrek bir sesi vardı. Sanki terliyor gibiydi konuşurken, ve aynı zamanda korkar gibi.