Saat tam 8.00. Elime telefonumu aldım.

-Sema naber:)

Hayatımda hiç gülmediğim gibi güldüm. Sanırım gülen ben değildim. içerdeki yeni yol arkadaşımdı.

Kalktım. Duş aldım. Telefonumu sarja taktım. Kendime bi program cıkardım. Elimdekilerle yapabileceğim haftalık idman gibi bişey. Kahvaltımı ettim. Keyif çayımı da içtim. Telefonu alma zamanı gelmişti. 3,2,1,oyun..

-Hayırdır?
--Vay kezban vay. Bi de hayırdır he.
-Hayır hayır, özledim seni ben.
--Aferin oğlum, güzel gidiyosun.
-Hmm nasıl anlamadım. Sabahın 8'inde mi?
-Özlemenin zamanı mı olurmuş canım:))
-Benimle oyun mu oynuyosun sen?
--Akıllı kız. Evet demeyi düşünmüyosun heralde
-Kızım dediğime pişman etme. Özledim iste
-Ne kızıyon bee:)) kaç ay oldu şimdi mi?

Hoppaa. Balık oltada. Şimdi kardeşimi yollayacak bi yer bulmam lazım sadece. Sonrası kolay. Gel desem gelir git desem gider. Gel-git istiyorum ben de zaten.

--Ben de:))