kız arkadaşımı insan yemenin normal görüldüğü bir eski çağ imparatorluğunda istediği herşeyi yapabilecek güçte güzeller güzeli bir prenses olarak ve annemide onun hizmetinde çalışan bir köle olarak hayal ediyorum. sofrasına benim ölü bedenimi, böbreklerimi, ciğerlerimi, annemin gözlerine baka baka ara sıra göz kırparak sindiriyor ara sıra geğirip kahkahalar atıyor. prensese sözü geçmeyen zavallı annem de hüngür hüngür ağlamamak için kendini tutuyor. yemek sonrasında prenses önce annemin yüzüne bedenimi geğiriyor bundan bir kaç saat sonra sindirilmiş halim onun anüsünden dışarı çıkıyor. sonra bak git oğlunu son kez gör diye annemle alay ederek ona artık bir sıçmık olan bedenimi temizlettiriyor. temizlerken gözyaşlarını tutamayan annemin prensesin emriyle kollarını bacaklarını kesip çölün ortasına atıyorlar.