Bu enkazın altından beni Ayşe bile çıkaramaz artık.. kendime bile kendimi affettiremiyorum..o tertemiz aşkın ağzına sıçan benim çünkü..

O gün ve ondan sonraki günler, ruhu çoktan kaybolmuş bi adam vardı.. Sadece yapmam gerekenleri yapıyorum. Yemek, tuvalet,ders, alabildiğim zamanlar da nefes almak...

Ayşe'den sonra bi daha asla o kadar mutlu olamayacağımı bilmek çok kötü beyler... Ölüm tarihini bilmek gibi, kanserin son evresinde; evini, çocuklarını görmeye gider gibi...

Sadece yaşamak için yaşıyordum işte.. mesajları okuduklarında Ayça'da yanındaymış... Kız yurdu fena bi yerdir beyler. Herkes kimin ne yaşadığını bilir, arkasından konuşur. Çok çirkin bi ortam emin olun. Yurttan bi kaç arkadaşı öğrenmiş. Beni okulda gördüklerinde kaçıyolardı.

Her gün,her sabah görüyorum be..daha da üç sene görücez..her gördüğümde yerin dibine batıyorum utancımdan... atlattı ama çabuk. Helal olsun güçlü kızmış.

Ben mahallede her gün dısardayım. Can'ın yanına giderdim. Bağıra bağıra şarkı söylerdik parkta. Sigaraya başlasaydım o zaman başlardım. Gerçi sonradan farklı bişey olmadı. Artık tamamen melankolik havaya kapıldım. Hayatım gibildi beyler.

Sema'dan hesabını sorsam diyorum. Hakkım yok. Birazcık hakkım olsa neler yapıcam ama haklı kız beyler. Bikaç gün önce hayatının en güzel zamanlarını geçiren adamdan eser yok... ibo'nun yalnızım'ını yaşıyorum resmen... En dibe vurdum. Yüzüme bile bakmıyor beyler. O habersiz tatlı tatlı beni izleyen gözlerden mahrum kalıyorum. Okul bitince hemen yarın olsun diyen çocuk, tarihi saati unutmuş.

Hayatımızda en dibe vurdum dediğimiz, bizi bi yapan anlardır..En dibe vurmadan en tepeyi göremez, yerimizde sayar dururuz

Ne mutlu olurduk oysa ki..daha korkmadan sevemedim o saçlarını..her içimden geldiğinde koklayarak öpemedim.. bunları yaptıktan sonra böyle olsaydı daha mı iyi olurdu, daha mı kötü onu düşünüyorum.. hayatımda iyilik ndıbına hiç birşey kalmadı.

Sınavlarım fena değildi sene sonunda. Robot olmuşum artık yapmam gerekenleri yapıyorum sadece. Bi şakaya gülmem gerektiği için gülüyorum.. yemeği ölmemek için, nefesi boğulmamak için alıyorum. Onu her gördüğümde ölüp ölüp diriliyorum...

Okul bitti. En azından onu gördükçe işkence çekmeyecem artık. Yazları çok zevkli olurdu bizim mahallede. O dörtlü ekibin üstüne 10-15 kişi her akşam basket dönerdik. Bazen gece 1-2 bulurdu. Kafam dağılacak en azından. Acım hafifler. Kardeşlerim yanımda sonuçta.

Yazın allahın her günü beraberdik. Hiç bişey yapamasak sabaha kadar muhabbet ederdik. Büyüdükçe herkes dağılıyor bi yerlere... keşke büyümesek... o yaz hiç gelmese...

Ayşe, beni bırakıp gitmemiş olsa keşke...