sonra fazla iletişim kurup aptal görünmemek için evin diğer yerlerini göstereyim size diyorum. balkona çıkıyoruz önde tarlabaşı, arkada okmeydanı , bildiğin leş istanbul mazarası, "nice ambians" falan diyorlar. "sizin oryantalizminizi gibiyim" diyorum. -ama içimden. dışarıdan demeye çalışsam fuck your orientations falan derim zaten.- vay amk evde ikea mutfak, italyan banyo, yüksek tavan var karılar gidiyo torbacı manzarası beğeniyor. madem diyorum manzarayı beğendiler abanıyorum fotoya, abanıyorum selfie'ye. en azından kızlarla foto çekilip eski sevgilileri falan kıskandırayım kısa günün karı. o ara alman çocuk odanın kapısında beliriyor "uçağım kalkacak benim birazdan gitmem lazım" diyor. özetle: "verecekseniz verin amk işimiz gücümüz var" demek. kızlar jürgen'e kibarca bir bay baay. o an göz göze geliyoruz, kaşlarımı eğip "abi bunun bize gelişi bu" bakışı atıyorum. çocuk arkasını dönüp çıkıyor. 10 saniyeliğine zeki demirkubuz filmi oluyoruz.