Şöyle bi bukete baktım. Acır gibi bir his oluşmuştu içimde , hemen geçtim o hissi. Ben kimim de insanlara acıyordum. içlendim sadece buket için. Derin bi nefes aldım. başka da bir şey gelmiyordu zaten elimden. Döndüm , camdan dışarıyı izliyordum. Ağlaması yavaşlamıştı.
Bu: bazen ölmek istiyorum
B: saçmalama
Bu: kolay değil
Doğru söylüyordu, kolay değildi. Ne desem boştu. Ama onu tekrar mutlu edecek bir şeyler söylemem gerekiyordu. Zaten o an da bunu gerektiriyordu.
B: bunları aklından çıkar
durdum. Biraz bekleyip devam ettim.
B: artık ben varım

Söyledikten hemen sonra kendi kendime "ben ne diyorum dıbına koyayım ya" diye geçirmiştim. Ama gerçekten böyleydi, artık bi şekilde birbirimizin hayatındaydık. istesem de , istemesem de ...

Bana baktı. Gözyaşlarını sildi. Benim silmem gerekiyordu ama odunluğum tutmuştu o söylediğimden sonra. Burnunu çekerek bana baktı. Sonra tekrar elini göğsüme koydu. Bi eli omzumdaydı. Başını koluma yasladı.
Bu: biliyo musun
B: neyi
Bu: senin için eylül olamayacağımı biliyorum
B: kimse bir başkası olamaz zaten..
Bu: ama artık buketin olabilirim, senin buketin.

Hiç istifimi bozmadım. Bir şey söylemiyordum. Belki de bu konu hakkında biraz düşünmem gerekiyordu. Hemen bir şey söylemek olmazdı. Devam etti.

Bu: beni eylülü sevdiğin gibi sevebilecek misin