Sabah namazını kılıp eve dönsem mı diye düşünürken simit satan adam "simitçiiii" yerinde "(ibranice)" bağırıyordu üstelik bana bakıyordu. Her şey o gün başladı ne yapmalıydım iş arkadaşlarıma danıştım zaten 2 tane arkadaşım vardı Mehmet ile Selçuk, bana hocaya zütürelim seni dediler bende kabul ettim, sorusturup hocanın adresini aldılar hemen gittik. Hoca'nın kapısını çaldık bir kadın bizi içeri buyur etti içerisi kalabalık'tı fakat kimse kimse ile sohbet etmiyordu.
Kadın
-Buyrun hoca sizi çağırıyor*** bey dedi
ismimi nerden biliyordu ? Arkadaşlarım bahsetmiştir diyerek üstünde durmadım.
Hoca:otur evladım anlat derdini.
Ben:hocam biz en son geldik neden ilk beni çağırdığınız dedim
Hoca:evladım tek sen varsın burada dedi.
Ben:Hocam dışarıda ki kalabalık ne o zaman dedim.
Hoca:Evladım dedi. içten bir ses ile
Senin kalp gözün açılmış o içeridekiler insan değil dedi.
Hoca bir sahan getirdi içine su koydu eski sarı bir kağıda Arapça yazı yazıp sahan'ın içine attı karıştırmaya başladı, içine bakarak Es... Billah Es... Billah diyordu.
Korkmuştu bunu yüzünden anlıyordum bana bir muska yazdı bu seni korur dedi
Ben:Bu kadar mı hocam.
Hoca:Gerisi Allah'a kalmış evladım. dedi
Amin diyerek kalktım salona baktığımda bu sefer kimse yoktu çocuklara da söylemedim gördünüz mu diye korksunlar istemedim.