Oradan baya uzun bir muhabbet açıldı. Herşeyden konuştuk neredeyse. Baya baya konuşmuştuk. Akşama kadar en fazla yarım saatlik aralarla konuştuk. Saat 22.30 civarlarında bıraktık. Hayatımda bir kızla ilk kez bu kadar konuşmuştum...

Burada bitmedi tabiki. Bir iki gün aralıklarla acayip konuşuyorduk. Baya baya konuştuk. Ona sınıfın içindeki bir kaç 'süslü'yle olan atışmasında destek oldum. Hani araya girerek değil, onunla konuşarak, boşver şunları diyerek. Neyse, artık arkadaş olmuştuk. Birbirimize destek çıkıyor, yardımcı oluyorduk...

Bu arada ben genelde sevilsemde sınıfta, çoğu zaman hocaların bilgi hatalarına karşı tolerans tanımayıp şiddetle karşı çıkmamdan dolayı sınıf beni gıcık belliyordu biraz. Bilhassa 'o'nun yanındaki 2 arkadaşı... Buna rağmen o hep destek çıkıyordu bana. Zaman böyle geçmeye devam etti. Biz konuşuyoruz tabi. Artık birbirimize sırlarımızı, yaşadıklarımızı anlatacak kadar. Zamanında sevdiği 'berkcan' tipinde bir çocuktan bahsetti. Çocukla baya samimi olmuşlar. 1 yıla yakın konuşmuşlar... Fakat çocuk ilk okulda sevdiği bir 'pelinsu'nun peşinden koşmaya devam etmiş hep... 'O' nu hep boşvermiş. O da bu çocuğu sevmeye devam etmiş. Neyse. Yaz tatili geldiğinde, bu 'berkcan' çağırmış bunu doğum gününde. Sana hediye vericem şuraya şuraya gel gibisinden hani. O da sormuş hani. Laf olsun diye sorulurya hani, "ne aldın bana" diye. Bizimkide sormuş. 'Berkcan' bizimkine sevdiği kıza hediye etmek isteyipte edemediği kitabı verecekmiş meğer.