Beynimden vuruldum. Kalbimden vuruldum. Vücudumda ne kadar ölümcül nokta varsa hepsine aynı anda hançer saplanmış gibi bir acı...

Tansiyonum düştü. Ciddi ciddi. Görüntü kararmaya başladı. Elimdeki mesajlara bakıyorum. Gerçek mi? Bunlar bana şaka yapmıyor demi? Ne olmuş olabilir abi? Herşey bu kadar güzelken, ruhumun yarısını, sevdiğimi bulmuşken bu ne? Elimden gelse şuraya 100 satır boyunca küfürler yazmak istiyorum.

Ayşe gelsin istemiyorum artık. O kadar çaresiz aciz kaldım ki. O kadar elimden hiç bişey gelmiyor ki... of beyler of..bittim ben öldüm..bu sefer beni buraya gercekten gömün.

Hayatımda en kötü hissettiğim andır. Açık ara. Diğerleri sıralamaya bile giremez. Saçlarımın beyazladığını hissettim. Kalbimden bişeyler koptuğunu,o eski yuyugynin bana yavaş yavaş veda ettiğini hissettim. Yaşlandığımı hissettim beyler. Bi saniye 1000 sene geçer gibi. Duyduğum acının tarifi yok. Empati yaparsan da anlaman zor.

Şu anasını gibtimin hayatı ilk defa düzene girmeye başlamıştı. ilk defa mutluydum. ilk defa birine aşık olmuştum. Eğer aşklar arasında bi sıralama olsaydı, benim ona duyduğum aşk koç tıpa tam burslu girerdi amk.

Hal böyle olunca duyduğum acı da çok ama çok ağır oldu. Gözlerimde koskoca bir ağırlık... damlamak isteyen yaşların verdiği... tutmaya çalışıyorum ama kendi kendime vereceğim bi tesellim bile yok... taka battım.. dibe vurdum...

Sol yanağıma bi damla yaş süzüldü. Sanırım Cem bana telefonu vereli bi dakika olmuştu. Bi dakika da bu kadar acı çekerken gerçekten bittiyse ben nasıl yaşayacam...

-Abi
-Al
-iyi misin
-Git Cem,git kardeşim
-abi neden ki bi konu..
-Cem... git

Arkasını döndü. O an oraya bi ceset bıraktığını adı gibi biliyordu. Zaman kavramın yitirdim.. etrafımda kapkaranlık bi alan oluştu sanki.. üstüme şimşekler çakıyor... sınıfa gelen neşeli, cıvıl cıvıl insanlar bile yüzüm nasıl bi hal aldıysa asıyor suratını. Murat geldi

-Noldu kardeşim
-Anlatırım şimdi değil.
-Ayşe'yi gördüm geliyo. Noldu olum sen iyi değilsin.
-Değilim kardeşim, değilim

Ayşe elinde kitapları, sırtında,çantası, saçı başı özensiz, kıpkırmızı gözleriyle içeri girdi. Zaman o kapıdan girdiği gibi,o sabah ingilizce için geldiği gibi yine durdu.

Bu sefer o güzel saçlar dans etmiyordu beyler.. yüzünde sıcak bi tebessüm yerine nefret vardı... sevdiğim aşık olduğum kızı soktuğum hali görünce,o ilk geldiğinde burada oturan o masum aşık adam kalktı ayağa, bana baktı, sınıftan ağır adımlarla çıktı gitti...

Tam çıkmadan önce hiç geri gelmeyeceğim der gibi baktı... gözyaşlarım bile beni terk etti...