Okula erken gittim o gün. Geldi o da haberleştik.

Sarıldık sımsıkı birbirimize... Bunun hayaliyle yaşıyorum kaç aydır. Şimdi kollarımda. O ana inanmak için en az beş kere beni cimciklemesini istedim sevdiğimden. Bana o muhtesem gülüşünü bahşetmesi için herşeyimi verirdim. O da sık sık gülerdi öyle tertemiz...

Duygulandık biraz. Gözlerimiz yaşardı. Sanki bedenlerine üflenirken beraber olan, dünyaya birbirini bulmak için inmiş iki ruhun kavuşması gibiydi ona sarılmak...

Sildim gözünün yaşını. Oturdu ağladı. Çok dolmuş kız beyler. Yarım saatlik yolda evi. Ona rağmen yurda vermişler. Babasıyla sıkıntıları baya varmış. Anlatmama gerek yok şimdi.

Benim yorum atma olayından sonra Murat geldi sıramıza.

-Napıyonuz gençler
-iyiyiz hacım sen nabıyon.
-iyi ben de le facede akıyonuz bakıyom da. Senin facede akmaların meşhurdur.
-Hehehe deme olm öyle.
-Yok yok. Her yenge bodrumu tadacaktır. Eheheheh
-...

O laf agzından cıktıgı anda ne kadar sıçtığını yüz ifadesinden anlamıstım.

Kardeşim bunu okuyosan senin ben agzına sıcayım:))

-Yuyu ne bodrumu, ne diyo bu?
-ee,yok bişey canım benim aramızda bi şaka. Biliyon bizim ekip böyleyiz

Allahtan çok üstünde durmadı. Durmasın da. Olm nolur kötü bişey olmasın.