-Günaydın:)
-Sana da günaydın:)
-II,o zaman otursak mı şöyle?
-Tabi tabi buyur.
-Bu kolay aslında ya yaparsın. Bu kadar kasma.
-Anlamadım ki neyi
-Ödev diyorum kolaydı aslında yaparsın:) hiç uyumadık heralde yuyu bey
-hee ödev doğru haklısın. Zor geldi bana ya ne bileyim. Ayşe kesin yapmıştır dedim.
-Doğru düşünmüşsün. Ayşenin numarasını nerden aldık bakalım:)

Kızım neden bu kadar sert oynuyosun. Zaten kendimde değilim. Ağzımdan laf almaya çalışmasan olmaz mı? ima mı yaptın yaparsın kasma diyerek yoksa ben mi yanlış anladım?

Ya da yap. Sen herşeyi yapabilirsin.. sana benim ülkemde birsürü kapitülasyon verdim ben..

O an düşündüm. Arkadaşın desem soracak kesin. taka basıcaz. Diğer sınıflardan benim ortaokulda aynı okulda okuduğum bi cocuk vardı. O da aynı ilçeden bunla, Ayşe benim uzaktan kuzen falan demişti.

-Dün işte Cem'den aldım. Akrabaymışsınız falan siz.
-Hmm tamam o zaman. Benim de hepsi doğru olmayabilir.
-Dur bi dakka senin için bi sakıncası var mıydı numaranı almamın?
-Yok canım ne sakıncası olsun:) bak ders başlıcak bence şunu yapalım artık.
-Tamam tamam haklısın. Çok sağol günü kurtardın:))
-:))

O gün sabahın yarım saatinden sonrası yok ben de. ilk defa başbaşa kaldık konuştuk. Bahane ödev de olsa bu oldu beyler. Mutluluğumu kafamdaki tilkilerin bozmasına izin veremem bugün.