Padişahlarımızdan biri bir şairimizi yanına çağırıp:
- Bana öyle bir şiir yaz ki ilk mısrasında seni idam etmek isteyeyim, ikinci mısrada ise seni altına boğmak isteyeyim. Şair uzun süre çalıştıktan sonra şu dizeleri yazmış:
Azm-i hamam edelim sürtüştürem ben sana!
Kese ile sabunu rahat etsin cism-i can.

Le-ü şarap içirip ıslattırıp ıslattırıp geçirem.
Parmağına yüzüğü hatem-i zerderahşan.

Eyil eyil sokayım iki tutam azmıdır.
Lale ile sümbülü kahkülüne ey nevcihan.

Diz çökerek önüne ılık ılık akıtam.
Bir gümüş ibrik ile testine abı revan.

Salınarak giderken arkandan ben sokayım.
Ard eteğin beline, olmasın çamur aman.

Öyle bir sokayım ki kalmasın dışarda hiç!
Düşmanının bağrına hançerimi nagihan.

Eğer arzu edersen ben ağzına vereyim.
Yeter ki sen kulundan iste her zaman.

Sen her sabah gelesin, bu kuluna veresin.
Benden sana selam olsun ey sultan_ı şah sen bunları hak edersin... !