Miraya ne var ne yok anlattık. Kız çok yorgundu gözlerini zor açık tutuyordu. Saat de muhabbet falan filan derken geç olmuştu. Yatakları falan hazırladık yattık.
Ulan diyordum kendi kendime şu evimin haline bak 3 günde genel eve döndük anasını satayım. Sonra bi gülme geldi. Sarıldım eylüle sımsıkı. Sırtında parmağımı gezdirirken uyuyakalmışım.
Gece bi anda uyandım, tuvaletim gelmişti. Saate baktım 04.34. Tuvalete gireyim diye odamdan çıktım. Baktım ki miray yatağında yok. içerisi de tak gibi soğumuştu. Balkonun kapısı açıktı.
Ben balkona girdiğim anda gördüğüm ilk şey battaniyeye sarılmış oturan mirayın rüzgardan uçuşan saçlarıydı.
Beni farkedince birden irkildi.
B: benim benim korkma
M: hı tamam gel vanic
B: rahatsız etmiyorum dimi ?
M: yok yok gel otur
Oturdum. Öylece önüne bakıyordu. Sessizliği bozdu.
M: neden böyle şeyler oluyor
B: ben de bilmiyorum ki
M: bence senin halin de biraz gülünç (bi kıkırdadı)
B: allah allah nedenmiş
M: şu haline bak hiçbişeyle alakan yok ama herkesle ilgileniyorsun
B: doğru söylüyorsun
Birden bire elini yanağıma koydu ve gözlerime bakıyordu.
M: eylül çok şanslı bi kız