Bi anda vurgun yemiştim. Benim zütünü koşturduğum , hastaneye zütürdüğüm ilgilendiğim adam ne diye bana böyle bir çıkışta bulunmuştu ki ? Üstelik bana yani , zütünü koşturan adamların başında ben geliyordum. Ya bu çocuk beni biriyle karıştrmıştı ya da kafası fena karışmıştı. Birden bire öylece oturup düşünmeye başladım. Eylül anlayacak oldu ki yanıma gelip oturdu.
E: ne oldu hayatım ?
B: bişey yok ya okan..
E: ne olmuş ki okana
B: neyin var diye aradım küfredip kapattı
E: aa ne münasebet aşkım ne alaka ya
B: ben de anlamadım ki kafama takıldı şimdi
E: yok canım ya o yeni atlattı ya bu şeyi kafası karışıktır şimdi onun ondan öyle demiştir
B: umarım öyledir ya
E: öyledir hayatım sen takma kafana

Yanağıma bir öpücük kondurdu.

E: ben bişeyler hazırlıyayım miray gelecek ya karnı açtır şimdi onun
B: tamam canım ben uzanayım biraz

Kapının çalmsıyla uyandım. Eylül kapıyı açmıştı.
Pek umduğunu bulmuş gibi değildi, yattığım yerden izliyordum. Birden bire Eylülün şunu demesiyle kapıya doğru yöneldim :

"Aa Okan !"